(212) MEDEA - XXIV MITEU

O mito de Medea, a muller que deixou atrás todo polo seu amor a Jasón e que, despois, foi abandonada á súa sorte en terra estranxeira, foi versionado en numerosas ocasións por diversos autores desde Eurípedes a Heiner Müller, pasando por Séneca ou Unamuno. (212) MEDEA é unha traxicomedia contemporánea con tintes policíacos na que se dá un novo xiro ao mito clásico. Nela, Medea é unha coñecida meteoróloga dunha cadea televisiva actual. O seu estatus de muller estranxeira, despoxada de todo e desprezada por todos, perfilaa como "chibo espiatorio". Si, Medea rebélase contra o seu destino precipitando o caos, pero o ambiente hostil e o clima adverso que a rodea ata a asfixia, quizais a condenase antes de tempo...