CONTINUIDAD DE LOS PARQUES

A obra disecciona, a través do humor, o dilema entre a túa verdade, a miña verdade, e a verdade, e é o espectador o que finalmente elixe a súa propia aventura. Continuidade dos parques bebe do espírito dos relatos de Roald Dahl e de Saki. O seu afán común é o de sorprender, con enxeño e sentido do humor; compor situacións onde o desenlace imprevisto de sentido á estrañeza inicial. Os personaxes adquiren a súa verdadeira dimensión, o seu comportamento “coherente”, unha vez exceden o limiar do incomprendido. E precisamente como consecuencia dese coñecemento equívoco e parcial, o espectador pode gozar do desconcerto e o xúbilo.