Ramón Valle e Peña (Vilanova de Arousa, 28 de outubro de 1866 - Santiago de Compostela, 5 de xaneiro de 1936), tamén coñecido como Ramón del Valle-Inclán ou Ramón María del Valle-Inclán, foi un dramaturgo, poeta e novelista español, que formou parte da corrente literaria denominada modernismo en España e atópase próximo, nas súas últimas obras, á denominada xeración do 98. Considéraselle un dos autores crave da literatura española do século XX. Novelista, poeta e autor dramático español, ademais de cuentista, ensaísta e xornalista. Destacou en todos os xéneros que cultivou e foi un modernista de primeira hora que satirizou amargamente a sociedade española da súa época. Naceu en Vilanova de Arousa (Pontevedra), e estudou Dereito en Santiago de Compostela, pero interrompeu os seus estudos para viaxar a México, onde traballou de xornalista no Correo Español e O Universal. Ao seu regreso a Madrid levou unha vida literaria, adoptando unha imaxe que parece encarnar algúns dos seus personaxes. Actor de si mesmo, profesou un auténtico culto á literatura, pola que sacrificou todo, levando unha vida bohemia da que correron moitas anécdotas. Perdeu un brazo durante unha pelexa. En 1916 visitou a fronte francesa da I Guerra Mundial, e en 1922 volveu viaxar a México. Pola súa vinculación co carlismo en 1923 foi nomeado cabaleiro da Orde da Lexitimidade Proscripta por Jaime de Borbón e Borbón-Parma. Respecto do seu nome público e literario, Ramón del Valle-Inclán é o que aparece na maioría das publicacións das súas obras, así como nos nomeamentos e cesamentos dos cargos administrativos institucionais que tivo na súa vida. O nome de Ramón José Simón Valle Peña só aparece nos documentos da partida de bautismo e do acta de matrimonio.
