O soño dunha noite de verán brilla na bibliografía de Shakespeare como pedra angular da súa peculiaridade, despregando en favor da comedia multitude de recursos que encaixan como un guante no imaxinario de Voadora. Destacan a súa honestidade coas múltiples referencias empregadas e, unha vez máis, a metateatralidade como reflexo da eterna loita entre o real e o máxico -tamén metáfora sobre o teatro- que obsesionou ó autor ata os seus últimos días. Para abordar a dramaturxia, partimos dunha análise da obra que nos leva a desentrañar os seus incontables misterios e, tal e como fixemos coa nosa anterior adaptación -A Tem-pestade-, a establecer unha rede referencial que nos obriga a achegar a maquinaria da compañía ao universo do autor. Adaptar as palabras de Shakespeare implica comprendelas, sentilas e finalmente respeta-las, posto que os seus temas son imperecedeiros e os seus argumentos unha excusa para chegar a emocións universais que permanecen frescas no contexto do presente. O enredo / a comedia: o efecto bolboreta.
